اگرچه قیر امولسیون را می توان به شکل طبیعی یافت اما در حال حاضر جهان برای همه مقاصد به نفت وابسته است. از طرفی تار در طبیعت وجود دارد.
قطران به عنوان میعانات از فرآوری زغال سنگ (در دمای بسیار بالا)، نفت، شیل نفتی، چوب یا سایر مواد آلی به دست می آید. زمانی که قطران به طور جزئی تقطیر می شود تا اجزای فرار تبخیر شوند، گام تولید می شود.
قطران زغال سنگ و قیر امولسیون اغلب با هم اشتباه گرفته می شوند اما از نظر شیمیایی دو محصول کاملاً متفاوت هستند و نباید آنها را اشتباه گرفت.
قیر امولسیون چگونه تولید می شود؟ قیر امولسیون از تقطیر نفت خام تولید می شود یا به سادگی در طبیعت یافت می شود. قیر امولسیون یک ماده نفتی است که برای چسباندن سنگ و ماسه و تولید آسفالت راهسازی استفاده می شود.
در عملیات عادی پالایشگاه نفت، نفت خام در ستون تقطیر اتمسفر گرم می شود. این بخش های مختلف نفت خام را بر اساس وزن مولکولی آنها جدا می کند. قسمت سنگین‌تر روغن که در انتهای ستون تقطیر باقی می‌ماند، حفره پایینی نامیده می‌شود و ماده اولیه تولید قیر امولسیون تصفیه‌شده را تشکیل می‌دهد.
بسته به منبع، خواص فیزیکی قیر امولسیون ممکن است متفاوت باشد مانند قوام، سختی، ویسکوزیته، چسبندگی و دوام. بنابراین، آشنایی بیشتر با وجود قیر امولسیون در طبیعت و قیر امولسیون به عنوان محصول جانبی نفت خام ضروری است.
قیر امولسیون چسبی است که از هیدروکربن های پیچیده تشکیل شده است. این ماده بسیار چسبناک حاوی عناصری مانند کلسیم، آهن، گوگرد و اکسیژن است.
قیر امولسیون توانایی قابل توجهی در تغییر با تغییرات دما دارد. در دماهای پایین تر، این ماده سخت و شکننده است، در دمای اتاق انعطاف پذیر است، در دماهای بالاتر قیر امولسیون جریان می یابد.
قیر امولسیون اولین بار در حدود 40000 سال پیش (توسط نئاندرتال های پارینه سنگی میانه) برای چسباندن چوب به ابزار سنگی استفاده شد. پس از آن، قیر امولسیون به عنوان چسب در کاربردهای مختلف مورد استفاده قرار گرفت.
همچنین قیر امولسیون در مقایسه با سایر محصولات فرعی نفت خام دارای چگالی و ویسکوزیته منحصر به فردی است و به دلیل وجود مولکول های هیدروکربنی بزرگ به نام آسفالتین ها و رزین ها که در روغن های سبک یافت می شود اما در قیر امولسیون بسیار غلیظ است، قیر امولسیون به یک ماده مفید تبدیل شده است. برای چسباندن سنگ و ماسه برای راه سازی.
