روفرشی یزد افشین فرض بر این است که او حدود 500 سال قبل از میلاد بوده است. پیش از میلاد احتمالاً در غرب آسیا سرچشمه گرفته است. از قبل می توان تمام ویژگی های روفرشی یزد افشین شرقی را از آن تشخیص داد.
در حدود 330 ق.م قبل از میلاد اسکندر مقدونی اولین بار روفرشی یزد افشین های شرقی را از لشکرکشی های آسیایی خود به غرب آورد. از آنجایی که روفرشی یزد افشین ها از مواد زودگذر ساخته شده اند آثار تاریخی زیادی وجود ندارد که بتوان از آنها برای ردیابی تکامل نقوش استفاده کرد.
از آنجایی که تنها چند روفرشی یزد افشین از اوایل قرن 15 و 16 باقی مانده است، تاریخ روفرشی یزد افشین به شدت به سنت های تصویری وابسته است. یک منبع مهم اطلاعات برای این معماری است.
معماران مشرق زمین از روفرشی یزد افشین ها برای نقوش موزاییک روی ساختمانهای خود الهام گرفتند و بنابراین الگوها را برای آیندگان به شکلی بسیار پایدارتر حفظ کردند، برای مثال در تزئینات موزاییکهای نما. خاستگاه و تغییرات هنر گرهزنی و ذوق معاصر را میتوان در بسیاری از نقاشیهای آن دوران بررسی کرد.
از طریق عشق زیاد به جزئیات در گرفتن صحنه های روزمره یا در نقاشی سفارشیروفرشی یزد افشین های دربارهای نجیب معروف نیز نقاشی میشد. بنابراین امروزه برای ما امکان مستندسازی توسعه قالی بافی ترک (عثمانی) وجود دارد.
نقاشان Domenico Ghirlandaio ، Hans Holbein و Lorenzo Lotto شایسته ذکر ویژه در اینجا هستند. ما سنت های به اصطلاح “روفرشی یزد افشین های گیرلاندایو”، “روفرشی یزد افشین های هلبین” و “روفرشی یزد افشین های لوتو” را به آنها مدیونیم.
مهمتر از همه، نقشهای «روفرشی یزد افشین های هلبین» را هنوز میتوان در گرههای امروزی به اصطلاح افغانها یافت. در تجارت روفرشی یزد افشین ، اصطلاح «منشأ» برای توصیف منشأ روفرشی یزد افشین رایج است.