به راحتی می توان فهمید که کود شیمیایی برای درختان میوه در مصرف انرژی کارآمد هستند و اغلب منجر به بازگشت انرژی بسیار بیشتر از مصرف شده می شود اما افزایش انرژی از اهمیت بهینه سازی بهره وری استفاده از کود نمی کاهد.
یکی از مهم ترین راه هایی که پرورش دهنده می تواند انرژی کود را حفظ کند، استفاده بهینه از کود است. اقتصاددانان به طور کلی توصیه می کنند که مقادیر فزاینده کود فقط زمانی باید استفاده شود که ارزش اضافی عملکرد حاصل از هزینه مواد مغذی استفاده شده بیشتر باشد
استفاده کارآمد را می توان به حداکثر رساندن عملکرد با حداقل مقدار کود تعریف کرد. بیشترین بازده معمولاً از اولین افزایش کود مواد مغذی اضافه شده حاصل می شود.
افزایش بیشتر کود مواد مغذی معمولاً منجر به راندمان کمتر می شود اما ممکن است سودآور باشد. پرورش دهنده ای که می خواهد سود را به حداکثر برساند، معمولاً مقداری راندمان کود را قربانی می کند.
کود منبع مهمی از مواد مغذی مورد نیاز گیاه برای رشد مطلوب گیاه است. با این حال، خاک و مواد آلی آن که از بقایای گیاهی و کودهای دامی به دست می‌آید، بخش بزرگی از مواد مغذی ضروری را برای گیاهان در حال رشد تامین می‌کند.
آزمایش خاک وسیله ای برای ارزیابی توانایی خاک برای تامین این مواد مغذی است. برخی از خاک ها به طور طبیعی حاصلخیز هستند یا با استفاده از کودها یا سایر منابع غذایی بارورتر شده اند.
ارزیابی آنچه که خاک می تواند تامین کند می تواند با عملکرد محصول مرتبط باشد و به طور گسترده برای تهیه توصیه های کود و آهک استفاده می شود.
خاک هایی که دارای فسفر (P) یا پتاسیم (K) کم هستند، نسبت به خاک هایی که دارای مقادیر بالایی از این دو ماده غذایی هستند، به مقادیر بیشتری کود P و K نیاز دارند.
