کسانی که فرصت چشیدن برگه زردآلو خیس شده تازه چیده شده از درخت را داشته اند ممکن است بدانند که عطر آنها سرشار است، اما طعمی لطیف و در عین حال شدید دارند و به همین دلیل می توان آنها را میوه هایی دانست که می توانند همزمان طعم، بو و بو را فعال کنند.
برگه زردآلو میوه درخت کوچکی است که معمولاً درخت برگه زردآلو نامیده می شود. به اشکال مختلف از جمله تازه، خشک، کمپوت، مربا، کیک و شربت و همچنین به همراه غذاهای خوش طعم مانند فیله خرگوش با برگه زردآلو خشک مصرف می شود.
چندین برگه زردآلو بسته می شوند و برخی دیگر با برگ ها باز می شوند. این توت ها در اصل از چین هستند و بیش از 2000 سال است که در اینجا رشد می کنند اما در طول سال ها به یونان و روم باستان وارد شده اند.
در قاره اروپا، از قرن 19 کشت می شود. اگرچه فرآیندهای تاریخی منجر به کشت و تولید میوه ها در مناطق مختلف شده است، اما مردم از نام های مختلفی برای نامیدن آنها استفاده می کنند.
بنابراین Prunus armeniaca در سرتاسر جهان نام‌های مختلفی دارد، در آلمان به برگه زردآلو ، در اسپانیا و مکزیک برگه زردآلو ، در آمریکا برگه زردآلو در آرژانتین دمشق در سایر نقاط آمریکای جنوبی برگه زردآلو اما در مناطقی مانند آلبرچیگو نیز معروف است. اندلس.
اگر چیز مهمی در مورد میوه برگه زردآلو وجود دارد، تطبیق پذیری آن است، زیرا می توان آن را در آماده سازی های شیرین و خوش طعم ترکیب کرد. رنگ آن برای ارائه غذاهایی مانند: کیک یا شربتی که رنگ زرد یا نارنجی دارد تا برای چشم جذاب تر شود.
